بازیافت – بخش نخست

نسیم فلاح
مفهوم مهمی که در محیط زیست مطرح هست تفکیک زباله های بازیافتی است. اما منظور از بازیافت چیست ؟ بازیافت به معنی استفاده از کالاهای مصرف شده جهت تبدیل مجدد آنها به همان کالا یا کالای قابل استفاده دیگر می باشد. مثلاً کاغذ مصرف شده بعد از طی مراحل بازیافت به کاغذ روزنامه و شانه های تخم مرغ تبدیل می شود.
اما حالا این بازیافت چه تاثیری بر محیط زیست دارد؟ اولین نکته این است که منابع ما محدود و تجدید ناپذیر هستند. مثلاً معادن محدودی از سنگ و فلز داریم و در نهایت روزی این منابع تمام می شود. بازیافت کالاها باعث می شود، کمتر از این منابع خام استفاده کنیم.
دومین فایده آن این است که در مصرف انرژی هم صرفه جویی می شود و انرژی کمتری برای ساخت یک کالا مصرف می شود.
سومین فایده آن این است که باعث می شود زباله های کمتری وارد محیط زیست شوند. همانطور که می دانید تجزیه بعضی از کالاها مانند مواد ساخته شده از پلاستیک سالیان سال (حدود 800 سال) طول می کشد و علاوه بر ایجاد ظاهری نازیبا در طبیعت، عوارض جبران ناپذیری از خود بر جای می گذارد.

یک مثال ساده از بازیافت و فوایدش: یک قوطی نوشابه را در نظر بگیرید. برای تولید یک قوطی نوشابه اول باید بوکسیت از معادن استخراج شود بعد از صرف سوخت و انرژی به کارخانه های تبدیل بوکسیت به آلومینیوم منتقل می شوند. پس از آن به کارخانه های قوطی سازی ارسال شده و بعد از صرف سوخت و انرژی به کارخانه های نوشابه سازی ارسال خواهد شد. در آنجا قوطی ها پر شده و به فروشگاه ها ارسال خواهد شد و درنهایت به دست مصرف کننده می رسد. اگر این قوطی ها پس از مصرف در سطل های بازیافت انداخته شوند مرحله تولید آن از کارخانه های قوطی سازی شروع می شود. همانطور که مشاهده کردید از طریق بازیافت، چندین مرحله تولید کاهش پیدا می کند و در مقدار انرژی هم صرفه جویی می شود ضمن اینکه لازم نیست هزینه های گزاف برای استخراج معادن بپردازیم.