مدتی است عده‌ای از متخصصین و پزشکان در دنیا با غذاهای طبیعی که در اثر حرارت و مواد شیمیائی تغییر شکل یافته به مخالفت پرداخته و معتقدند که افزایش و تنوع امراض فعلی در تغییراتی است که در تغذیه طبیعی به عمل آمده است. دکتر م.ا. بروکر (۲۰۰۱-۱۹۰۹)Dr.m.o. Brukcer که در تغذیه دارای مطالعات و فعالیت‌های زیاد بوده عقیده داشته که ۸۰درصد امراض از تغذیه نادرست است و امراض ناشی از تغذیه نادرست در دنیا پیوسته افزایش می‌یابد. علت آْنکه ارتباط تغذیه نادرست با امراض مربوطه مورد توجه پزشکان قرار نمی‌گیرد این است که گاهی ده سال طول می‌کشدتا انسان امراض حاصل از تغذیه نادرست را احساس کند و این مدت طولانی تاثیر علت را از نظر دور می‌دارد. از این جهت تقریباً تمامی پدیده‌های تغذیه نادرست به عنوان پیری یا فرسودگی یا علل دیگر شناسانده می‌شود در صورتی که امراض زیر از تغذیه نادرست حاصل می‌شود:
امراض حاصل از تغذیه ی نادرست:
۱ـ امراض لثه و دندان
۲ـ درد مفاصل و ستون فقرات
۳ـ کلیه امراض جذب و دفع غذا مانند چربی کبد، مرض قند، سنگ کیسه صفرا و کلیه
۴ـ اغلب امراض جهاز هاضمه مانند یبوست، کیسه صفرا و روده‌ها
۵ـ امراض جریان خون و عروق و تصلب شرائین و انفاکتوس
۶ـ امراض ناشی از دفاع ضعیف بدن در مقابل عفونت مانند سرماخوردگی و درد مثانه و کلیه
۷ـ امراض عصبی
۸ـ انواع سرطان که بدی تغذیه در به وجود آمدن آن مهمترین عامل شناخته شده است.
در مورد تاثیر تغذیه نادرست در امراض لثه و دندان دکتر شنیتزر (Dr.schnitzer) کتاب‌‌های متعددی درباره تغذیه نوشته و مدعی است که غذاهای پخته اکثراً موجب امراض لثه و دندان شده و با خام گیاهخواری معالجه می‌شود.
البته هر موجود زنده‌ای برای ادامه زندگی و حفظ سلامتی و تعادل وجود خود به غذا نیاز دارد. به طوری که هر انسان با عمر متوسط در طول زندگی خود حدود ۳۰ تن مواد غذایی و ۷۰ هزار لیتر مایعات مصرف می‌کند، در حقیقت آب و هوا نیز برای تغذیه مورد احتیاج است. لباس و مسکن هم محیط مناسب را برای هضم و جذب غذای انسان آماده می‌کند. اهمیت غذا به حدی است که انسان را مواد غذائی تغییر شکل یافته می‌دانند و مسلم است که هر موجود زنده فقط در اثر جذب غذا می‌تواند به حیات خود ادامه داده و رشد و نمو کند و گفته‌اند: تو همان هستی که خورده‌ای۱ تا پایان قرون وسطی تغذیه مردم اکثراً از روی میل شخصی و انتخاب طبیعی بود و غریزه انسان در این انتخاب قوی‌تر و درست تر از امروز عمل می‌کرد. هر کس غذایی را که مایل بود در صورت امکان تهیه می‌کرد و این تمایل نشانگر احتیاج واقعی بدن بود. در مواد غذایی کمتر تغییرات وسیع امروزی صورت می‌گرفت و از میوه‌ها و سبزیجات اغلب به حالت طبیعی آنها استفاده می‌شد و غریزه شخصی کمتر دچار اشتباه می‌شد. در حال حاضر به علت تغییرات روز افزون که در مواد غذایی طبیعی داده می‌شود انسان غریزه انتخاب صحیح را از دست داده است و با نشانه‌های رنگ و بو و مزه که مصنوعاً ایجاد شده و اغلب طبیعی نیست غذای خود را انتخاب یا با انتخاب دیگران غذاهای آماده شده را مصرف می‌کند.
چون امروزه در بیشتر نقاط دنیا فروش غذاهای آماده شده و صورت ظاهری و غیرطبیعی آنها بیشتر توجه مصرف‌کننده را جلب می‌کند، لازم است به مواد مصرف شده در غذاها توجه شود والا امراض ناشی از تغذیه نادرست پیوسته۲ افزایش خواهد یافت. سلامتی بزرگترین خوشبختی و رعایت آن مهمترین وظیفه انسان است و به گفته شوپنهاور سلامتی مهمترین آرزوی انسان ولی تنها آرزو نیست و از طرف دیگر بدون وجود سلامتی هیچ آرزوی دیگری وجود ندارد.
بنابراین چون ترکیبات موادغذایی در رفتار و سلامتی انسان اثر دارد باید هنر تهیه غذا با دانش تغذیه همراه باشد و لازم است هر کس از ترکیبات مواد غذایی آگاه و از اعمال هضم و جذب غذا نیز مختصر اطلاعی داشته باشد. باید توجه داشته باشیم که تغذیه انسان در حقیقت تغذیه سلول‌هایی است که بدن از اجتماع آنها بوجود آمده است.
تا قبل از اختراع میکروسکوپ و استفاده کردن از آن تصور می شد که تفاوت بین موجودات زنده و مرده در وجود روح حیوانی و نباتی است که در موجودات زنده است. پس از به کار بردن میکروسکوپ از سال ۱۶۶۵ محقق شد که وجود انسان ابتدا از یک سلول بوده که با تغذیه و توالد و تناسل و تخصصی شدن سلول‌های مختلف، عضلات، استخوان‌ها و اعصاب و غیره شکل گرفته است.
مواد غذائی مصرف شده باید طوری باشد که پس از هضم و تحلیل یعنی پس از ورود به معده و تأثیر آنزیم‌ها و عصاره‌های مختلف که موجب حل شدن یا امولسیونه شدن (شیری شدن) قسمتی از غذا می‌شود. ذرات آن به‌قدری کوچک شود که بتواند از منافذ مو یرگ‌ها که قطر این منافذ بیش از ۶ تا ۸ صدم میلیمتر نیست وارد خون شود. مواد غذایی بعد از ورود به خون قسمتی از آن که مانند چربی‌ها نامحلول است اگر مثل ذرات چربی شیر وارد خون شود باید اولاً این مواد معلق در خون رسوب و موجب انسداد رگ‌ها نشود. دوم مواد معلق به اندازه‌ای کوچک باشد که بتواند در خون پراکنده مانده و از جدار سلول‌ها وارد آن شوند.
